یورش خشونت‌آمیز به سالن ۸ بند ۸ زندان اوین؛ تخریب اموال و تشدید فشار روانی بر زندانیان
کانون حقوق بشر ایران – ۲۱ خرداد ۱۴۰۴: بر اساس اطلاعات به‌دست‌آمده از منابع مطلع در زندان اوین، صبح روز یکشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۴، نیروهای ویژه امنیتی به دستور مقام‌های ارشد زندان، به سالن ۸ بند ۸ یورش بردند. این عملیات با عنوان «بازرسی برای کشف تلفن همراه» انجام شد، اما در نهایت بدون کشف هیچ وسیله‌ای به پایان رسید و تنها موجب تخریب گسترده اموال شخصی زندانیان و تشدید فشار روانی بر آنان شد.
به گفته شاهدان عینی، رئیس گارد زندان اوین و معاون وی به همراه دست‌کم ۱۰ نیروی امنیتی، بدون ارائه هیچ‌گونه حکم قضایی یا مجوز قانونی، وارد سالن شده و اقدام به تفتیش همه اتاق‌ها کردند. این عملیات با تخریب وسایل شخصی، پراکندن لباس‌ها، اوراق، کتاب‌ها و بازرسی بدنی همراه بوده است.
یکی از منابع مطلع در تماس با شبکه‌های حقوق بشری تأکید کرده است:
«در جریان این عملیات، هیچ وسیله ممنوعه‌ای کشف نشد. با این حال، نیروهای امنیتی با لحنی تهدیدآمیز و برخوردهای خشن، زندانیان را تحت فشار قرار دادند.»
نقش مستقیم مقام‌های ارشد در هدایت عملیات
این یورش با دستور مستقیم رئیس جدید زندان اوین، هدایت‌الله فرزادی (معروف به قاتل علیرضا شیرمحمدعلی)، و با هدایت محمدی، فرمانده حفاظت، و اکبر مرادی، معاون حفاظت زندان، طراحی و اجرا شده است. منابع درون زندان می‌گویند هدف اصلی این اقدامات، ایجاد فضای رعب‌آور و تضعیف روانی زندانیان به‌ویژه زندانیان سیاسی است.
اعتراض زندانیان و تشدید محدودیت‌ها
پس از پایان عملیات، زندانیان به شیوه اجرای آن اعتراض کرده و رفتار مأموران را مغایر با قوانین داخلی زندان و اصول حقوق بشر دانستند. برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که در پی این یورش، محدودیت‌هایی چون کاهش دسترسی به تلفن و ارتباط با خانواده‌ها بر برخی زندانیان اعمال شده است.
ادامه الگوی سرکوب در زندان اوین
زندان اوین، که محل نگهداری بسیاری از زندانیان سیاسی است، پیش‌تر نیز شاهد یورش‌های مشابهی از سوی نیروهای امنیتی بوده است. این اقدامات تکراری، غالباً به‌منظور ایجاد فضای ناامن روانی، تأثیرات منفی جدی بر سلامت جسمی و روحی زندانیان بر جای گذاشته‌اند.
نقض آشکار حقوق بشر؛ استناد به اسناد بین‌المللی
بررسی این رویداد در پرتو قوانین و میثاق‌های بین‌المللی نشان‌دهنده نقض صریح حقوق زندانیان است:
ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی
«هر فردی که از آزادی محروم می‌شود باید با انسانیت و احترام به کرامت ذاتی انسان رفتار شود.»
تخریب اموال شخصی و برخوردهای خشونت‌آمیز بدون مجوز قانونی، مصداق نقض این ماده است.
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر
«هیچ‌کس نباید شکنجه شود یا مورد رفتار یا مجازات بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.»
رفتار تهدیدآمیز و تحقیرآمیز مأموران در جریان این یورش، نقض مستقیم این اصل محسوب می‌شود.
