بسیاری افراد هستند که با وجود اعتقاد به برابری زن و مرد از مفهومی که این باور را توصیف می‌کند یعنی «فمینیسم» هراس دارند. پدیده هراس از فمینیسم ارتباط چندانی به میزان سواد، جنس و طبقه اجتماعی ندارد و حتی در میان بخش‌های مترقی جامعه از جمله تحصیلکردگان، روشنفکران مستقل و دانشگاهیان نیز دیده می‌شود و همین به مانعی برای بحث‌و‌گفتگو در این مورد تبدیل شده است.
به نظر می‌رسد ریشه این هراس برخی باورهای نادرستی است که در طی سالیان در جامعه پراکنده شده و فمینیسم به همان بلایی گرفتار شده که روزگاری دامنگیر کمونیسم و آنارشیسم شده بود و همچنان هم هست. در فهم عامیانه کمونیست (کمونیسم) به عنوان خدانیست و مرام اشتراکی شدن زن‌ها جا افتاده بود و آنارشیسم به عنوان هرج‌و‌مرج‌طلبی. به این ترتیب هراسی در جامعه ایجاد شده بود که هنوز هم آثار آن هست و حالا نوبت فمینیسم است.
در روزگار ما فمینیسم به عنوان تهدید نظم اجتماعی معرفی می‌شود، فمینیست‌ها به مثابه شیاطین شهر برساخته و از آنها اهریمن‌سازی می‌شود.
بسیاری از مشکلات اجتماعی به فمینیسم و فمینیست‌ها نسبت داده می‌شود و به این ترتیب زمینه برای طرد و به حاشیه راندن و مجازات آنها فراهم می‌شود.
فمینیسم هراسی در ایران در وهله اول از ناشناخته بودن مفهوم فمینیسم نشأت می‌گیرد. هر امر ناشناخته برای انسان تولید اضطراب می کند و این اضطراب منجر به واکنش منفی و دفاعی می شود.
اما فراتر از این فمینیسم‌هراسی، پروژه‌ای است که با ممنوعیت و جرم‌انگاری نانوشته فمینیسم آغاز شده است. در حالی که مدافعان فمینیسم اجازه ندارند آزادانه درباره افکار و دیدگاه‌هایشان سخن بگویند، گفتمان رسمی و مسلط، خود مدیریت تولید و انتشار اطلاعات در این موضوع را به دست گرفته و به این ترتیب مطالبی نادرست و تحریف شده به اسم فمینیسم در عرصه عمومی پراکنده می‌شود.
تبلیغات منفی که در رسانه‌های رسمی و توسط برخی مسؤولان از جمله مسوولان زن درباره فمینیسم و محتوای آن صورت می‌گیرد، به هراس اجتماعی از این مکتب رهایی‌بخش دامن زده است. پروژه فمینیسم‌هراسی و اهریمن‌سازی از فمینیست‌ها تا حدی پیش رفته که اکنون از فمینیسم/فمینیست به عنوان برچسب یا انگی استفاده می‌شود که طرد و قطع ارتباط با مدافعان فمینیسم را به دنبال می‌آورد.
در جامعه ایران، چهره ای که از فمینیست‌ها ارائه می‌شود، در بهترین حالت یک بنیادگرای مردستیز عصبانی و خطرناک است که هر آن آماده چنگ انداختن به صورت طرف مقابل است و اصلاً نباید او را به عنوان کسی که درباره یکی از نابرابری‌های اجتماعی تفکر و بحث می‌کند به حساب آورد.
در تفسیر عامیانه هم فمینیست زنی است که زنانگی را امتیاز خود می‌داند و غیر از تن‌آسانی و تلکه کردن مردان فکر دیگری ندارد.
در این تفسیرها عقلانیت، انسانیت و باورهای متعالی همچون برابری و رهایی جمعی از فمینیسم زدوده می‌شود و به عنوان یک هیستری و بیماری زنانه صورت‌بندی می‌شود.
#فمینیسم
#فمینیست
@Zane_Ruz_Channel
نوشته های مشابه
