بسکتبال زنان ایران در اوج افتخار؛ اما همچنان قربانی سانسور و تبعیض ساختاری- اومای رادمهر
تیم ملی بسکتبال زنان ایران با قهرمانی در مسابقات غرب آسیا و کسب سهمیه دیویژن B کاپ آسیا، فصلی تاریخی را برای ورزش زنان گشود. این موفقیت بزرگ در حالی به دست آمد که ساختار رسانهای و حمایتی کشور، هنوز حاضر نیست این پیروزی را در سطحی شایسته به رسمیت بشناسد.
فائزه شهریاری، بازیکن تأثیرگذار تیم ملی، در گفتوگو با روزنامه «شرق» به صراحت به یکی از مهمترین مشکلات اشاره کرد: عدم پخش مسابقات زنان از صداوسیما، باوجود رعایت کامل موازین اسلامی از سوی ورزشکاران. او همچنین تأکید کرد که حمایت مالی ضعیف از ورزش زنان مانع رشد بیشتر آن شده است؛ حمایتی که میتوانست با جذب بازیکنان خارجی، کیفیت لیگها را متحول کند.
اینکه صداوسیما همچنان مسابقات زنان را پخش نمیکند، بهوضوح نشاندهنده تداوم نگاه مردسالارانهای است که سعی دارد زنان را از حضور فعال و تأثیرگذار در عرصه عمومی دور نگه دارد. در این نگاه سنتی، حتی موفقیت زنان اگر به دیده شدن آنان در جامعه منجر شود، تهدیدی برای نظم مردانه تلقی میشود.
اینجا دیگر بحث حجاب و موازین اسلامی نیست؛ بحث بر سر سلطه رسانهای، حذف عامدانه زنان از عرصههای کشوری، و تحکیم نظم تبعیضآمیزی است که زنان را همواره به پسزمینه میراند.
اما وظیفه ما مردم ایران چیست؟
ما نمیتوانیم فقط تماشاگر این نادیدهگرفتن سیستماتیک باشیم. مسئولیت ما این است که صدای ورزشکاران زن باشیم و موفقیتهای آنان را در شبکههای اجتماعی و جمعهای عمومی بازتاب دهیم.
به عنوان تماشاگر، حامی، یا اسپانسر کوچک، در رشد ورزش زنان مشارکت کنیم، حتی با کارهایی به ظاهر ساده مثل خرید بلیت مسابقات یا معرفی تیمها و بازیکنان به دیگران.
در برابر روایتهای عقبمانده که موفقیت زنان را بیارزش جلوه میدهد، مقاومت کنیم و گفتمان برابری و شایستهسالاری را تقویت کنیم.
ورزش زنان ایران امروز فقط در میدانهای ورزشی نمیجنگد؛ بلکه در میدانهای اجتماعی، فرهنگی و رسانهای، برای حق دیده شدن، شنیده شدن و تأثیرگذاری مبارزه میکند.
و این مبارزه، بدون همراهی آگاهانه ما مردم، به پیروزی کامل نخواهد رسید.
اومای رادمهر